Κωνσταντινούπολη, η ονειρική Βασιλεύουσα

Απλώνεται στις δύο πλευρές του Βοσπόρου, με τον ορίζοντά της να ζωγραφίζεται από επιβλητικούς τρούλους και εντυπωσιακούς μιναρέδες. Ελάτε, λοιπόν, να γευτούμε μαζί τη «βασιλεύουσα» και να ανακαλύψουμε όλες τις κρυφές και φανερές γωνιές της.

Για τους Τούρκους Istanbul, για εμάς τους Έλληνες Κωνσταντινούπολη. Ένας τόπος γεμάτος αντιθέσεις, που σίγουρα μας προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα. Είναι η πόλη-θρύλος, που για χίλια και πλέον χρόνια αποτελούσε για όλο τον μεσογειακό κόσμο του Μεσαίωνα συνώνυμο της δύναμης, του πλούτου και του πολιτισμού. Μια πόλη που από τη γέννησή της κουβαλάει τη λάμψη της αρχαίας «μητέρας» της, της Ρώμης.

Στη νοτιοανατολική απόληξη της ευρωπαϊκής γης, βρέχεται από τα νερά του Μαρμαρά, του Βοσπόρου και του Κεράτιου Κόλπου. Η Κωνσταντινούπολη υπήρξε ο μεγαλύτερος έρωτας των επίδοξων κατακτητών και εισβολέων, Ευρωπαίων και Ασιατών. Η λάμψη της άρχισε να σβήνει με την πτώση της, το 1453.

Οι Τούρκοι την άλωσαν και από τότε η περίφημη Κωνσταντινούπολη έδωσε τη θέση της στην Istanbul. Για όλους τους Έλληνες, όχι μόνο στον ελλαδικό χώρο αλλά και σε ολόκληρη τη γη, η Πόλη παραμένει βαθιά ριζωμένη στην καρδιά και την ψυχή τους. Αυτήν ήρθαμε λοιπόν να γνωρίσουμε, να περπατήσουμε και να νιώσουμε με όλες μας τις αισθήσεις τη θετική ενέργεια από το ζεν του νερού.

ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΑ ΣΤΟ ΒΟΣΠΟΡΟ

Με το που πατάς το πόδι σου στην Κωνσταντινούπολη, ο όγκος της σε τρομάζει. Έχοντας 15 εκατομμύρια κατοίκους, αποκτά την όψη... τερατούπολης.

Το πιο εύκολο πράγμα είναι να χαθείς και να μην ξέρεις πού να πρωτοπάς και πού να πρωτοκοιτάξεις. Τα περισσότερα από τα «καραβάνια» των τουριστών συγκεντρώνονται σε ένα από τα κεντρικότερα προάστια της πόλης. Η περιοχή ονομάζεται Beyoglou (Μπεϊόγλου) και το σημαντικότερο αξιοθέατό της είναι ο περίφημος πεζόδρομος της Istiklal (Ιστικλάλ), ο οποίος οδηγεί μέχρι την Πλατεία Taksim (Ταξίμ).

Αποφασίζω να πάρω μια πρώτη γεύση της πόλης μέσα από το νερό. Ο τρόπος ένας και μοναδικός. μίνι κρουαζιέρα στον Κεράτιο Κόλπο. Η διαδρομή με το καραβάκι της γραμμής θα μου έδινε μια διαφορετική οπτική γωνία της Κωνσταντινούπολης, θα μου επέτρεπε να βάλω το μυαλό μου σε τάξη και να οργανώσω το χρόνο μου έτσι ώστε να ζήσω όσο το δυνατόν περισσότερες στιγμές στην πόλη. Φτάνω στην αποβάθρα του Βοσπόρου, την Bogaz Iskelesi (Mπογκάζ Iσκελεσί) στο Εμινονού. Η πλώρη του σκάφους σκίζει τα ήρεμα νερά και έχω την ευκαιρία να θαυμάσω μαζί με την ξεναγό μου, τη Σούλα Γκαλίση, όλα τα αρχιτεκτονικά δημιουργήματα στις όχθες του καναλιού. Οι εικόνες, η μία μετά την άλλη, ξεδιπλώνονται μπροστά στα μάτια μας.

Κτήρια από μέταλλο και γυαλί, τζαμιά και παλάτια του 19ου αιώνα, το υπέροχο Ντολμά Μπαχτσέ,  το επιβλητικό Ciragan Palace που έχει μετατραπεί σε ξενοδοχείο, η Αγια-Σοφιά, το Τοπκαπί και τέλος το Ortakoy (Ορτακιόι) κάτω από την τεράστια κρεμαστή γέφυρα που ενώνει την ανατολική με τη δυτική πλευρά, μας κάνουν να μείνουμε με ανοιχτό το στόμα. Το αγιάζι του Βοσπόρου καθαρίζει μυαλό και σκέψεις.

Εγκαταλείπω το καραβάκι γεμάτος από τις χιλιάδες εικόνες που με πλάνεψαν. Θέλω να τα δω και να τα εξερευνήσω όλα, και φυσικά ξεκινάω από το πιο πολύτιμο κομμάτι της Κωνσταντινούπολης, για εμάς τους Έλληνες την Αγια-Σοφιά.

ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ VS ΜΠΛΕ ΤΖΑΜΙ

Ο ταξιτζής με αφήνει στην περιοχή του Sultan Ahmet (Σουλτάν Αχμέτ), κορυφή του πρώην βυζαντινού οικισμού. Πρόκειται για την Παλιά Πόλη της Βασιλεύουσας, που χαρακτηρίστηκε ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την Unesco. Θαυμάζω το επιβλητικό αριστούργημα του Ιουστινιανού και μένω έκθαμβος από την εξαιρετική απλότητα και ομορφιά της Αγια-Σοφιάς.

Μαθαίνω για την ιστορία και τους μύθους του σημερινού μουσείου και αφήνω τα μάτια μου να χαθούν στα ψηφιδωτά και τις τοιχογραφίες που σώζονται ακόμη και σήμερα. Ακριβώς απέναντι από την πύλη της Αγια-Σοφιάς βρίσκεται το Μπλε Τζαμί. Είναι η ώρα της προσευχής και εκατοντάδες πιστοί υπακούν πρόθυμα στη φωνή του μουεζίνη, που καλεί από τα μεγάφωνα του μιναρέ. Οι Τούρκοι προσπάθησαν με το Μπλε Τζαμί να ξεπεράσουν τη μεγαλοπρέπεια της Αγια-Σοφιάς, από τις πρώτες ματιές όμως καταλαβαίνει κανείς ότι αυτό στάθηκε αδύνατον.

Ο Μεχμέτ Αγάς, ο αρχιτέκτονας, επιχείρησε μέσα από το οθωμανικό σχέδιο να δημιουργήσει έναν ναό αρμονίας, συμμετρίας και κομψότητας. Οι τέσσερις κολόνες στήριξης στο εσωτερικό του δυστυχώς «καταστρέφουν» όλο το αρχιτεκτονικό δημιούργημα.

ΤΟΠΚΑΠΙ

Δεν μπορώ να μη σας προτείνω να επισκεφθείτε το επιβλητικό Τοπκαπί, που βρίσκεται ακριβώς στην ίδια περιοχή με την Αγια-Σοφιά και το Μπλε Τζαμί. Από εκεί θα περπατήσετε σχεδόν 10-15 λεπτά για να φτάσετε μέχρι την είσοδο του παλατιού.

Οι Τούρκοι, απαλλαγμένοι από τα κόμπλεξ της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, την οποία κατέκτησαν, έφτιαξαν πολλά και επιβλητικά κτίσματα που περικλείονται από μαγευτικούς κήπους, σε μια προσπάθεια να αναπαραστήσουν τον μουσουλμανικό παράδεισο.

Αυτό ακριβώς είναι το Τοπκαπί. η κατοικία του σουλτάνου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, του χαρεμιού, των αξιωματούχων και των γενίτσαρων. Θα χρειαστείτε τουλάχιστον μία μέρα για να το διασχίσετε από τη μια άκρη του έως την άλλη. Εάν, ωστόσο, δεν έχετε πολύ χρόνο, σας συμβουλεύω να περάσετε τουλάχιστον από τους κήπους, τα σιντριβάνια, το χαρέμι, τα αυτοκρατορικά διαμερίσματα με τα hammam και, τέλος, τις κουζίνες των σουλτάνων.

Εκείνα τα μακρινά χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, οι Τούρκοι σε δύο πράγματα έδιναν ιδιαίτερη σημασία: στους κήπους με τα λουλούδια και στις γεύσεις. Με αυτό τον τρόπο προσπαθούσαν να αναπαραστήσουν τον γήινο παράδεισο του Ισλάμ.

Όσο για το φαγητό; Για τους Τούρκους -ειδικά στην Πόλη- αποτελεί μέγιστη ιεροτελεστία. 

Πηγή: travelstyle.gr

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφθείτε expressholidays.gr ή να επικοινωνήσετε με ένα από τα καταστήματα του δικτύου της Express Holidays