Με τα πόδια απολαμβάνουμε τα θέλγητρα του μικροσκοπικού Πόρου! Ιδανική εποχή τώρα, που με αφορμή την ετήσια έκθεση σκαφών, αποκτά μια κοσμπολίτικη αύρα ιταλικής Ριβιέρας.
Είτε φθάσετε στον Πόρο οδικώς, είτε ακτοπλοϊκώς, το πρώτο πράγµα που θα αντικρίσετε είναι το λιµανάκι του, µε τον κουκλίστικο οικισµό να το αγκαλιάζει αµφιθεατρικά. Τόσο ο µακρόστενος, παραθαλάσσιος δρόµος του, όσο και τα σοκάκια του προσφέρονται για βόλτες και ο καλύτερος τρόπος για να τα γυρίσετε είναι φυσικά µε τα πόδια! Με αφετηρία µας, λοιπόν, το νέο λιµάνι, µε τον ολοκαίνουριο προβλήτα του (απάνεµο αραξοβόλι για τα ιστιοπλοϊκά και τα σκάφη που το προσεγγίζουν κάθε καλοκαίρι), ξεκινάµε τον περίπατό µας παραλιακά. Η οικία Δουζινά, στο αριστερό µας χέρι, είναι το πρώτο πράγµα που µας κεντρίζει την προσοχή. Το αρχοντικό που ανεγέρθηκε το 1826, σήµερα λειτουργεί ως ξενοδοχείο και cafe. Ακριβώς δίπλα, το νεοκλασικό του παλιού Δηµοτικού Σχολείου διεκδικεί το χρόνο µας, όχι µόνο γατί είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά κτίσµατα του Πόρου, αλλά και γιατί εντός του φιλοξενεί από φέτος µια πολύ σπουδαία λαογραφική συλλογή µε την πρωτοβουλία του Πολιτιστικού Συλλόγου «Ποριώτισσα» (είσοδος: ελεύθερη, τηλ. 22980 25024, κιν. 6974 565172). Τα παλιά έπιπλα αλλά και τα αντικείµενα, που περιεργαζόµαστε στις δύο µεγάλες αίθουσές του, προέρχονται κυρίως από ιδιωτικές συλλογές, ενώ οι ρετρό φωτογραφίες του Πόρου, στους τοίχους, αποπνέουν µια γλυκιά νοσταλγία για εποχές που έχουν φύγει ανεπιστρεπτί. Κάποιες από τις γυναίκες του συλλόγου µάς ξεναγούν στους χώρους, ενώ δεν σταµατούν να τονίζουν τη σηµαντική συνεισφορά της Έλσας Λαµπράκη, µητέρας του αείµνηστου Χρήστου Λαµπράκη, που διατηρεί το σπίτι της στην περιοχή του Νεωρίου. Λίγο πριν φύγουµε, ανανεώνουµε το ραντεβού µαζί τους στη γιορτή της Λεµονιάς, που διοργανώνει ο σύλλογος κάθε χρόνο στα τέλη Ιουλίου, στο πλαίσιο του οποίου οι ίδιες πωλούν σπιτικά λικέρ και χειροποίητα γλυκά του κουταλιού.
Επόµενη φωτογραφική στάση στο cine Διάνα. Αυτό κι αν αποπνέει ατµόσφαιρα άλλων εποχών! Ο θερινός κινηµατογράφος του Πόρου περιµένει ανακαινισµένος τους απανταχού σινεφίλ για προβολές πολλών αστέρων κάτω από τον ουρανό. Εξακολουθούµε τη βόλτα µας, µε τη θαλασσινή αύρα να µας χαϊδεύει γλυκά το πρόσωπο. Σκαρφαλωµένο πάνω σε ανηφορικό σοκάκι, είχαµε εντοπίσει το περίλαµπρο νεοκλασικό της Δηµοτικής Βιβλιοθήκης, γνωστό ως Χατζοπούλειο -πήρε το όνοµά του από τους δωρητές του-, το οποίο στεγάζει µια ιδιαίτερη µόνιµη έκθεση µε κύριο θέµα της «Κοχύλι & Θάλασσα». Μια στάση εδώ επιβάλλεται τόσο γιατί πρόκειται για τη µοναδική τέτοιας θεµατολογίας στον ελλαδικό χώρο, όσο και για να τιµήσουµε την προσπάθεια των Χέλγκα και Γιώργου Κανελλάκη να µας µυήσουν στα µυστικά των κοχυλιών και να µας ενηµερώσουν για τη σηµασία τους στη διατήρηση και προστασία του θαλάσσιου οικοσυστήµατος. (Tηλ. 22980 25936, www.poroshellmuseum.gr)
Λίγο πριν την Πλατεία Δηµαρχείου, η χαρακτηριστική ψαραγορά µε τις γραφικές ανθρώπινες φιγούρες και τις έντονες µυρωδιές από τα σπαρταριστά ψάρια που άδειασαν τα δίχτυα ψαράδων, ξεσηκώνει τις αισθήσεις µας. Ντόπιοι και πολλοί από τους µαγαζάτορες δίνουν ραντεβού εδώ στις 07:00 για να προµηθευτούν ό,τι πιο φρέσκο... Στο στενάκι δίπλα, µια µεγάλη πινακίδα µάς καλωσορίζει στο εργαστήριο Δαγκλή. Εδώ και 28 χρόνια ο ιδιοκτήτης φτιάχνει µε παραδοσιακό τρόπο χειροποίητα αµυγδαλωτά. Αφού µας φανέρωσε τη συνταγή της επιτυχίας του -δεν χρησιµοποιεί αυγά και λάδι- και παρακολουθήσαµε από κοντά τη διαδικασία παραγωγής τους, πληροφορηθήκαµε επιπλέον πως και η σύζυγος του Ντίνα είναι κι αυτή χρυσοχέρα, αφού παρασκευάζει σπιτικά λικέρ και γλυκά του κουταλιού µε τα πιο αγνά υλικά. Μάλιστα, σε λίγους µήνες το εργαστήρι θα µεταφερθεί στη γειτονική πλατεία.
Πίσω ξανά στον κεντρικό δρόµο και οι εικόνες αυτή τη φορά προσφέρουν µια περίεργη γοητεία, καθώς το ενδιαφέρον µας αποσπούν οι προσόψεις και οι περίτεχνες κεραµιδοσκεπές από τα όµορφα δίπατα και τριώροφα στο χρώµα της ώχρας σπιτάκια -χρώµα που, άλλωστε, χαρακτηρίζει τον Πόρο. Κεντρική πλατεία δεν υπάρχει εκτός από αυτή του Δηµαρχείου, που θα συναντήσουµε λίγα µέτρα πιο πέρα. Μερικά παραδοσιακά καφενεία και ελάχιστα µαγαζάκια δίνουν το «παρών». Από εκεί και πέρα ο δρόµος βρίθει από ταβερνάκια και ουζερί που προσφέρουν από µαγειρευτά µέχρι λαχταριστό ψάρι, κι όλα αυτά µε θέα στα αραγµένα ιστιοπλοϊκά!
Πίσω ξανά στον κεντρικό δρόµο και οι εικόνες αυτή τη φορά προσφέρουν µια περίεργη γοητεία, καθώς το ενδιαφέρον µας αποσπούν οι προσόψεις και οι περίτεχνες κεραµιδοσκεπές από τα όµορφα δίπατα και τριώροφα στο χρώµα της ώχρας σπιτάκια -χρώµα που, άλλωστε, χαρακτηρίζει τον Πόρο. Κεντρική πλατεία δεν υπάρχει εκτός από αυτή του Δηµαρχείου, που θα συναντήσουµε λίγα µέτρα πιο πέρα. Μερικά παραδοσιακά καφενεία και ελάχιστα µαγαζάκια δίνουν το «παρών». Από εκεί και πέρα ο δρόµος βρίθει από ταβερνάκια και ουζερί που προσφέρουν από µαγειρευτά µέχρι λαχταριστό ψάρι, κι όλα αυτά µε θέα στα αραγµένα ιστιοπλοϊκά!
Πηγή: travelstyle.gr
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφθείτε expressholidays.gr ή να επικοινωνήσετε με ένα από τα καταστήματα του δικτύου Express Holidays
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου